Sen 287. Wróg mojego wroga jest moim przyjacielem

Jest w Belo Horizonte taka jedna, która dumnie stąpa po trupach. Z bezczelnym uśmiechem prze naprzód i zbija każdego, kto się jej sprzeciwi. Jej hasło przewodnie to: "Masz robić tak, jak ja ci mówię." Zniszczyła już wielu, którzy powiedzieli jej "nie". Spotkałem wczoraj Alfa i pomimo tego, że nie trawię jego osoby, zatrzymałem się, gdyż chciał ze mną pogadać. Żalił się, że Marudana w pracy podłożyła mu świnię i zwolniono go w trybie dyscyplinarnym, gorzej - w ramach zemsty zadzwoniła do właściciela mieszkania, które wynajmował i perfidnie nakłamała i ów człowiek kazał mu się wyprowadzić. Znalazł nową pracę, lecz boi się, bo ona ciągle go tropi. Przestrzegł mnie, że Marudana wypytuje także o mnie, bo, jak to stwierdził - jeszcze ze mną nie skończyła. "A skąd to wiesz, że mnie szuka?", zapytałem. "Nie zapominaj, że ludzie ze sobą gadają. A po tym, co zrobiła Gizeli, to w robocie wszyscy jej unikają. Mówię ci - nikt z nią nie gada, a ona się mści i każdemu robi koło dupy." Parsknąłem śmiechem i stwierdziłem krótko: "Dla niej to normalne". "A co z Gizelą?" "Ohh...", machnął ręką. "Sprawa miała iść do sądu, bo mało co do rozwodu nie doszło..." "Co ty mi mówisz?!", przerwałem mu i wytrzeszczyłem oczy. "Marudana w ramach zemsty podrzuciła Gizeli jakieś proszki na poronienie i te leki znalazł jej mąż... Domyśl się, co było dalej", zawiesił głos. Zatkało mnie. "Mój taki jeden znajomy też ma pełno problemów, bo napisała na niego donos o niby sfałszowanej wizie i ciągle wzywają go na komisariat." "Ty sobie ze mnie żartujesz!", odezwałem się po chwili. "Nie", odparł, "I dlatego uważaj, bo ona rozpowiada ludziom, że będzie szczęśliwa, gdy ty umrzesz..." "To jej pokażę!", uniosłem środkowy palec.
Do domu wróciłem nieco skołowany. Nie miałem szans na przeanalizowanie tego, czego się dowiedziałem, gdyż przy kuchennym stole czekał na mnie Błękitnooki. "Muszę ci coś powiedzieć...", odezwał się.