Sen 309. To moja połowa łóżka, a to twoja połowa

"Nastąp się trochę!", usłyszałem wczoraj od Błękitnookiego, gdy się położyliśmy. "Coś ty powiedział?!", wycedziłem przez wzrastający śmiech. "To jest moja połowa łóżka, a to jest twoja połowa łóżka", oparł się na łokciu i ręką przejechał po prześcieradle, zaznaczając niewidzialną granicę. "Zawsze gramolisz się na moją stronę i potem w nocy zwisam nad krawędzią", żalił się. "Ciekawe, jak wytłumaczysz to, że dziś rano i wczoraj, i przedwczoraj, i jeszcze tysiąc tysięcy innych razy obudziłeś się po mojej stronie łóżka", zapytałem z przekąsem. Chytrze na mnie spojrzał i wydął usta. "Nie przypominam sobie takiej sytuacji", usiadł zwrócony do mnie plecami i udał obrażonego. "No to ja ci zaraz przypomnę...", chwyciłem go za ramiona i rozłożyłem na łopatki.