Sen 247. Włóczęga
Mało co nie dostałem dziś ataku serca. Ciągle mną telepie. Stres, nerwy, szok. Poryczałem się jak głupi. By ochłonąć, przez ponad godzinę łaziłem po deszczu. Za chwilę też wychodzę. Jadę do centrum. Zamierzam włóczyć się po mieście, aż padnę.
Co się stało? Błękitnooki przyjechał?
OdpowiedzUsuńBłękitnooki dojechał, ale z tym, co się stało, nie ma nic wspólnego. On też jest roztrzęsiony...
UsuńCzyli wstrząsnęło wami obojga, to może, przynajmniej tu, w komentarzach napiszesz co się tam wyprawia do cyca?!
OdpowiedzUsuńGdy wróciliśmy z miasta, zastaliśmy w domu włamywacza. Później się okazało, że wszedł przez okno w łazience. Gdyby do domu wrócił tylko jeden z nas, mogłoby się to skończyć nieciekawie, ale że byliśmy razem, intruz spłoszył się i zwiał.
Usuńteż to kiedyś miałem. Tylko raz, ale pamiętam dobrze tą sytuację. Podobnie wszedłem do domu, a tam sprzęt już przygotowany i gotowy do wyniesienia.
Usuń